“যীচুৱে তেওঁক ক’লে, ময়েই পুনৰুত্থানো আৰু জীৱনো ৷ যি কোনোৱে মোত বিশ্বাস কৰে, তেওঁ কেতিয়াও নমৰিব ৷ আৰু যি কোনোৱে জীয়াই থাকি মোত বিশ্বাস কৰে, তেওঁ কেতিয়াও নমৰিব ৷” -পবিত্ৰ বাইবেল (যোহন-১১:২৫,২৬ পদ) :::::::: “যীচুৱে তেওঁক ক’লে, ময়েই বাট আৰু সত্য আৰু জীৱন; মোৰ যোগেদি নগ’লে, পিতৃৰ ওচৰলৈ(স্বৰ্গলৈ) কোনো নাযায় ৷” -পবিত্ৰ বাইবেল (যোহন-১৪:৬ পদ)

Sunday, 4 September 2016

এটা সন্তুষ্টিৰ হাঁহি কিনিলোঁ :

সৰু কথা দেই | নিজকে মহান দেখুৱাবৰ বাবে কথাটো কোৱা নাই | গধূলি সাত বজাত মেট্র'ৰ পৰা নামিয়েই ৰিক্সা এখনৰ সন্ধানত লাগি গ'লো| সাধাৰণতে সেই বুঢ়া মানুহবোৰে চলোৱা ৰিক্সাবোৰত উঠিবৰ বাবে দেখোন কিবা বেয়া বেয়া লাগে |লাজো পাও| ৰিক্সাত কিবা কাৰণত উঠিব ল'গা হ'লে আমাৰ দৰে ডেকাবোৰকহে বিচাৰো| সুখ-দুখৰ কথা পাতো | পিছে আজি কালি বেটেৰী চালিত ৰিক্সাবোৰ ওলোৱাৰ বাবে কিন্তু ডেকা বুঢ়া একো নেচাও |ভাৰা দিও উঠো ধৰণৰ মনোভাৱ এটা মনত আহি যায় | ঠাই ডোখৰ অকনমান বিপদজনক | সেইদিনা অসমীয়া ছোৱালী এজনীৰ হাতৰ বেগটো টানি লৈ পলাই গ'ল দুজন ডেকা| ৰিক্সা চালক জনে একোৱেই কৰিব নোৱাৰিলে| কথাবোৰ ভাবিগুণিয়েই মেট্র'ষ্টেচনৰ ওচৰতেই ৰৈ থাকিলোঁ | পিঠিত থকা লেপটপ ,কিতাপৰ বোজা,এ টি এম , মোবাইল ..| দহ মিনিট মান পাছত দেখা পালো এজন ডেকা| ঠিক আমাৰ বয়সৰেই | বেচেৰাই দুখে ভাগৰে ঘৰলৈ উভতিছে ৰিক্সাখনত পেডেল মাৰি-মাৰি | দাম-দৰ সোধাত তিৰিশ টকা ক’লে | সাধাৰণতে চল্লিশ টকা লয় | ঈশ্বৰক ধন্যবাদ দি বহিলোঁ | খা-খবৰ সুধিলোঁ | উত্তৰ প্রদেশৰ বৰেলীৰ হয় | মেট্র' ষ্টেচনৰ তলতেই সৰু টম্বুৰ দৰে ঘৰ এটাত সিঁহত চয় জন একেল'গে থাকে | তিনি মাহৰ মুৰত ঘৰলৈ যায় | মাক দেউতা আছে | বিবাহিত | ছোৱালী এজনীও আছে | মাহেকত তিনি হেজাৰকৈ ঘৰলৈ দিয়ে | ছোৱালী জনীক লৈ নানা সপোন আছে |মাকৰ হেনো বেমাৰ| কেঞ্চাৰ | পিছে সেই দিনা তাৰ মনতো খুব বেয়া| দিনটো সেই এপার্টমেণ্টবোৰৰ সন্মুখতে ৰৈ থাকিল যদিও এটাও যাত্রী নোলাল ..|ইফালে দিনে পঞ্চাছ টকাকৈ ৰিক্সাৰ মালিকক দিব লাগে ..| মাকৰ দৰৱ পাতিতেই তাৰ তিনিহেজাৰৰ আধা গুচি যায় ..| কথাবোৰ এফালৰ পৰা কৈ থাকোতেই মোৰ গ্রন্তব্য ঠাই খিনি পালোগৈ ,,| তাৰ কথাবোৰ শুনি থাকোতেই দেখোন কিবা মনটো সেমেকি গৈছিল..| এই পৃথিৱীত মানুহৰ যে কিমান সমস্যা থাকে..|পকেটত হাত ভৰাই খুচুৰা তিৰিশ টকা নেপাই এশ টকা এটা দি দিলোঁ। বেচেৰাই খুচুৰা বিচাৰি বেলেগ এজন ৰিক্সাচালকৰ ওচৰলৈ যাব ওলোৱাত মই ক’লো এশ টকাটোকেই ৰাখা| মৰম কৰি দিছো ..| মানুহজনে কথাটো বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি দুনাই সুধিলে “ আপকা পেইচা..? “ মই ক’লো ৰাখি থোৱা| মাৰ কাৰণে সত্তৰ টকাৰ দৰৱ আনিবা| মানুহ জনে এটা কৰুণ সন্তুষ্টিৰ হাঁহি মাৰি মোৰলৈ একেথৰে চাই থাকিল..|
মই গৈ গৈ গেট পালোগৈ , কিন্তু তথাপিও বেচেৰাই একেথৰে ৰিক্সাৰ চিটত বহি মোৰলৈ চায়েই থাকিল..| মই যেন বহুত কিবা মহান কামহে কৰিলোঁ |
আজি বহুদিন হ’ল | তথাপিও মানুহজনৰে সেই কৰুণ চাৱনি ,কৰুণ সন্তুষ্টিৰ হাঁহিটো দেখোন মোৰ চকুৰ আগতেই ভাহি থাকিল | এনে এটা সন্তুষ্টিৰ হাঁহি মই কোনেদিনেই পোৱা নাছিলোঁ ।মই কোনো মহান কাম নকৰিলোঁ কিন্তু সত্তৰ টকাৰে যেন এটা সন্তুষ্টিৰ হাঁহিহে কিনিলোঁ|
সৰু মানুহক সৰু কথাই বহুত আনন্দ দিয়ে..|
 

No comments:

Post a Comment