কথাত কটা যায় কথাত বটা পায়ঃ

কথাত কটা যায় কথাত বটা পায়ঃ মানুহজনে ড্ৰাইভিং লাইচেঞ্চ বনাবলৈ মতাত প্ৰচণ্ড ঠাণ্ডাত ৰাতিপুৱাতেই অফিচটোৰলৈ গ'লো।অফিচাৰ দহ বজাতহে আহে। গতিকে দুয়ো চাহ খাবলৈ গছৰ তলৰ দোকান এখনলৈ গ'লো।চাহৰ গিলাছটো হাতত লৈ তেখেতে মোৰলৈ চাই শুধিলে, "গা ধুই আহিছানে? কিমান দিন ধোঁৱা নাই?" কিবা যেন অবতৰত গজা ধানৰ দৰেই প্ৰশ্নটো কৰিলে! তেওঁলৈ চাই সঁচাটোকেই ক'লো,"গা ধোৱা নাই।গৰম পানীৰে মুখখন ধুই ,চুলিত তেল সানি ,বডি স্পে' লগাই একদম ফ্ৰেছ হৈ আহিলোঁ। সদায়ে নুধো।" তাৰ পাছত সেই প্ৰচণ্ড ঠাণ্ডাক "ফেচ টু ফেচ" চেলেঞ্জ দিয়াৰ দৰে তেওঁৰ নানা কথা। ৰাতিপুৱা চাৰি বজাতেই উঠি গা-পা ধুই,পূজা-পাঠ কৰিহে হেনো ভোজন কৰে।গা নুধোৱাকৈ খোৱাটো নিয়ম নহয়। নিম্নজাতিৰ হাতেৰে উপায় নহ'লেহে হেনো খায়।তেখেত উচ্চ কুলৰ।কিবা হেনো ভাল জাতৰ।য'তে ত'তে নেখায়। তেখেতে কৈ গৈ থাকিল। মই নিৰৱে মনে মনে শুনি "হমম হমম" বুলি কৈ মই নো কি জাতৰ ,কি কুলৰ সেইটোৱেই ভাৱি থাকিলোঁ। এনেতে মোৰ চচমাত চূণৰ দৰে বগা- ক'লা বৰণৰ কিবা এটা লগা যেন পোৱাত প্লাষ্টিকৰ চাহৰ গিলাছটো ডাষ্টবিনত পেলাই দি ৰুমালেহে সেইখিনি মচিবলৈ লৈ যিটোহে দেখিলোঁ| মানুহজনৰ এহাতে সোৱাদ লৈ লৈ খোৱা চাহৰ গিলাছটো।আনখন হাত সেই ক্ৰিকেটৰ পিটছৰ দৰে তেওঁৰ বৃহৎ তালুখনত। তেওঁ বাৰে-বাৰে হাতেৰে তালুখন খেপিয়াই চাই বগা-ক'লা বৰণৰ সেই জুলীয়া গৰম গৰম পদাৰ্থখিনি চকুৰ সন্মুখলৈ আনি মাজে মাজে শুঙিও চাইছে। ওপৰৰ কাউৰী দুজনীয়ে তেতিয়াৰ পৰাই আনন্দতে কলকলাই আছিল।অলপতে সিহঁতৰ এজনীয়ে কামফেৰা কৰি দিয়াত গছৰ পাতেৰে মিহলি হৈ চিধাই আহি মানুহজনৰ সেই বৃহৎ পিটছখনত পৰাত তাৰ পৰা চিটিকি আহি মোৰ চচমাত দুটোপাল পৰিছিল। মানুহজনে তালুখন খেপিয়াই সেইখিনি পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰি থাকোঁতেই আনজনী কাউৰীয়ে কামফেৰা কৰি দিলে।এইবাৰৰ খিনি গছৰ পাছত মিহলি হৈ নহাত চিধাই কাণৰ কাষেৰে গৈ তেখেতৰ বগা চুয়েটাৰত পৰিছেগৈ। মানুহজনে কৈ থকা সেই গা ধোৱা,নুধোৱা জাতি-কুল,পবিত্ৰতা- অপবিত্ৰতাৰ কথাখিনি আধৰুৱা হৈয়ে থাকিল।নিমাত হৈ কাগজখিনি মোক গটাই বাইকখনত ষ্টাৰ্ট দি চিধাই ঘৰ পালেগৈ।পাছৰলৈ সোধাও নহ'ল যে তেখেতৰ সেই বৃহৎ তালুখনত কাউৰীহালে কামফেৰা কৰাত শুদ্ধিকৰণ কেনেকৈ কৰিছিল? মানুহজনলৈ বেয়াও লাগিছিল।অধিক কথাত কটা যোৱাৰ লগতে কাউৰীদুজনীৰ পৰা বটাও যেন পালে। পিছে কাউৰীৰ কাৰণে মোৰ লাইচেঞ্চ বনোৱা কামটোও নহ'ল।