কুকুৰ ভক্তি:

...........মানুহ জন তেনেই সাধাৰণ, অফিচৰ গাড়ী চলায় ,খোৱা শোৱা বেচি ভাগ গাড়ীতেই হয় , যেন গাড়ীয়েই তেওঁৰ ঘৰ....লগত থকা মোবাইল ফোনটোয়ে প্ৰায়ে তেখেতক আমনি কৰি থাকে , হয়তো সেইতোয়েই তেখেতৰ গাড়ী দূৰ্ঘটনাত পতিত হোৱাৰ একমাত্ৰ কাৰণ..৷ আজি তেওঁ আহি পোৱাত অকনমান পলম হ’ল , ৰাতিপুৱা ৭ বজাত তেওঁ সাধাৰণতে পিক্ আপ কৰি গুৰগাওঁ অভিমূখে ৰাওনা হ্য়...কিছু সময় অপেক্ষা কৰাৰ পাছত ফোন কৰি গম পালোঁ তেখেতৰ গাড়ীখন দূৰ্ঘটনাত পতিত হৈছে...উপায়হীন হৈ ঈশ্বৰক প্ৰাৰ্থনা জনাই কোঠালৈ উভতি আহিলোঁ...প্ৰায় আধা ঘণ্টামান পাছত তেখেতৰ ফোন পাই গম পালোঁ তেওঁ চিকিৎসালয়ৰ পৰা আহিছে. ....গোটেই শৰীৰটো কপিঁ উঠিল , গাৰ নোমবোৰ যেন এডাল এডালহে হ’ল... নাজানো কিমান আঘাট পাইছে...গাড়ীত বহিয়েই সুধিলোঁ বিশেষ একো নজনালে যদিও পুলিচ থানাত যোৱা নাই বুলি জানি সুখী হলোঁ...তেখেতক দেখাত আঘাটিত হোৱা যেন লগা নাই যদিও মানসিক ভাৱে কিছু কষ্টত থকা যেন লাগিল...অফিচ পালোগৈ...চমুকে জনালে যে তেখেতৰ গাড়ীয়ে ভৰি ভাগিছে...আকৌ চিকিৎসালয়ত যাব ৷কথাতো লগৰ বোৰৰ লগত আলোচনা কৰিলোঁ ৷ গধুলি অফিচত গাড়ী আহিল ,তেখেতক লগ পায়েই আগতিয়াকৈ বেমাৰীৰ খৱৰ ললোঁ...বেমাৰীৰ ভৰি ভাগিছে , ভৰিত পাট্টি বান্ধি খোৱাৰ কাৰনে কিছু আহাৰ থৈ আহিছে..ফোন কৰি পৰিবাৰক চিকিৎসালয়ত যাব ক’লে..... ঘৰত অহি ভাত পানী খাই কথাবোৰ ভাবি থাকিলোঁ...দূৰ্ঘটনা বুলিলেই ভয় লাগে.. জীৱনটোত ব্হুত দূৰ্ঘটনা দেখিলোঁ...বহুতকেইজনক চকুৰ আগতে হেৰুৱালোঁ...বহুতবাৰ ঈশ্বৰে বচালে..আগলৈ কেতিয়া কি হয় কোনে জানে? গতনাগতিক ভাৱে ৰাতিপূৱা আকৌ গাড়ী আহিল , আথেৰেথে বেমাৰীৰ খৱৰ সুধিলোঁ ...বেমাৰীক তেখেতৰ ঘৰত লৈ আনিছে তেখেতৰ পৰিবাৰে .তেওঁলোকৰ প্ৰতি মনতো শ্ৰদ্দ্বাৰে ভৰি পৰিল ৷ আজিৰ দিনতো ইমান ভাল মানুহ আছে পৃথিৱীখনত..!!! তিনিদিন পাছত তেখেতে বেমাৰীৰ কাৰণে ছাগলীৰ মঙহ বিচৰাৰ কথাতো জানি আছৰিত হলোঁ , তেখেতে মঙহ নাখায় , মঙহ খোৱাবোৰক ঘিন কৰে...! গধুলি অহাৰ সময়ত কথাতো উলিয়ালোঁ ৷ ডক্টৰে হেনো কলে ছাগলীৰ ভৰিৰ হাড় কেছাই কেছাই কুকুৰটোক দিবলে...!!!ৰাতি ভাত পানী খাই সেই ভাগ্যৱান কুকুৰতো চাবলৈ যোৱাৰ পৰিকল্পনা কৰি শুই থাকিলোঁ..!!