হেৰাই যোৱা হাঁহিবোৰ:
"মই এজন গহীন মানুহ।মই খোলাকৈ নাহাঁহো,হাঁহিব নোৱাৰোঁ।হাঁহিলে দেখোন মোৰ ওজনটো একেবাৰেই কমি যাব। কৰ্মস্থলীত হাঁহিব নোৱাৰোঁ,সমাজত নোৱাৰো,ঘৰতো নোৱাৰোঁ।হাঁহি উঠিলেও নহঁহাকৈ থাকি থাকি মোৰ দেখোন নহহাঁতো এটা অভ্যাসেই হ'ল।এক কথাত হাঁহিবলৈ মই পাঁহৰিয়েই গৈছো।মানুহে মোক গহীন বুলি কয়। ব'ৰিং হয়।মোক দেখোন গহীন হৈয়ে থাকিব মন যায়।মানুহক খোলাকৈ হহাঁ দেখিলে মোৰো হাঁহিব মন যায়।পিছে মোৰ ওজনটো কমি যায় বুলিহে মই হাঁহি ধেমালি কৰিব নোৱাৰোঁ।মই যেন ক'ৰবাত আবদ্ধ। মোক যেন বান্ধি থোৱা হৈছে।মই যেন স্বাধীন নহওঁ। মই বয়সীয়াল।
আজি কালি মোৰ দৰে বহু মানুহেই সমাজত আছে।কিছুমানে মনৰ দুঃখত ,ধনৰ দুঃখত,পৰিয়ালৰ দুঃখত,কামৰ ব্যস্ততাত একেবাৰে দেখোন হাঁহিবলৈয়ে এৰিলে।মানুহৰ মুখত মোৰ দৰেই হাঁহিবোৰ নোহোৱা হ'ল।মানুহবোৰ দিনে-দিনে বিষাদাচ্ছন্ন হৈ গৈছে।খোলা হাঁহি মাৰি জীৱনটোক উপভোগ কৰিবলৈ মানুহে পাহৰি গৈছে।সম্পৰ্কবোৰো আগৰ দৰে মধুৰ নহয়।মানুহবোৰ ব্যস্ত।কিন্তু ক'ত? যন্ত্ৰত? মানুহবোৰ দিনে-দিনে যান্ত্ৰিক হৈ গৈছে।আজি কালি হাঁহিবলৈ মানুহে যন্ত্ৰৰ সহায় লয়। মানুহে "ভিডিঅ' গ্ৰেম" চাই হাঁহে,মোবাইল অপ্লিকেচন চাই হাঁহে,ছফট'ৱেৰ প্ৰগাম চাই হাঁহে। টি ভি চাই হাঁহে।আচৰিত কথা মানুহে পইচা দি হাঁহিবলৈ যায়।টকাৰে হাঁহি কিনে।মানুহে "লাফিং ক্লাব" জইন কৰে,হাঁহিবলৈ।হাঁহি কিনিবলৈ লাফিং ক্লাবত যোৱা সকলক দেখি বেচোতা সকলে খূব হাঁহে। কয় ,"চোৱা চোৱা জীৱনৰ মেৰপাকত পৰি হাঁহিবলৈয়ে পাহৰিছে ,পইচা দি হাঁহিব আহিছে "| ডক্তৰেও প্ৰায়ে ঔষধ নিদি হাঁহিবলৈহে কয়।মানুহবোৰ বিপাঙত পৰে ফূৰ্ত্তি-তামাছা বিচাৰি,শান্তি বিচাৰি,খোলা প্ৰাকৃতিক হাঁহি বিচাৰি।আগৰে দৰে হাঁহিবোৰ যেন নাই।মৰম চেনেহ যেন নাই,মানুহৰ আন্তৰিকতাও নাই।"
- কথাখিনি মোৰ নহয়।সেই দিনা নহঁহা মানুহ এজন দেখি এনে অনুভৱ হ'ল।মানুহজনে ইমানেই গহীন দেখুৱালে মোক কম বয়সীয়া বুলি কথায়েই নেপাতিলে। হহাঁতো দূৰৰে কথা। মই তেওঁক "মেণ্টেল" বুলি মনতে ঠিৰাং কৰিলোঁ।কাৰণ নহঁহা মানুহবোৰো কিবা এটা শতাংশ পাগল |
ব্যক্তিগতভাৱে , মই হাঁহি ভাল পাওঁ | বেচি গহীন মানুহৰ লগত কথাবতৰা পাতিবলৈ বৰ অসুবিধা পাওঁ। হাঁহি মুখীয়া মানুহ ভাল লাগে। জীৱনৰ সমস্যাৰ মাজতো ৰগৰ কৰি প্ৰতিপলে জীৱন উপভোগ কৰা মানুহ মোৰ আদৰ্শ। বুঢ়া মানুহ যি নিজৰ ওজন কমাৰ ভয়ৰ নাহাঁহে,বা কম বয়সীয়াৰ লগত ভালদৰে কথা নেপাতে এনে মানুহৰ পৰা আঁতৰত থাকোঁ।
মানুহে মোক চেলেপো কওঁক,পাতল কওঁক যিয়েই নকওঁক মই কওঁ
"হাঁহিৰে জীৱন সুন্দৰ কৰা
চকুৰ পানীৰে নহয়"
হাহঁক।খোলা হাঁহিৰে জীৱন সুন্দৰ কৰক। আনৰ পংগুতাক,বা বিফলতাত নাহাঁহি সজ কথাত কাৰো ক'তো অন্যায় নোহোৱাকৈ খোলাকৈ হাঁহক। এৰা সমস্যাক দোহাই দি হাঁহিবলৈ পাহৰা সকল,সমস্যা কাৰ নাই?
"সদায় আনন্দ কৰা" -কথাষাৰ মোৰ ভাল লাগে। অসত্যত আনন্দ নকৰি সত্যত আনন্দ কৰক।জীৱনৰ পৰা পাবলগীয়া ভাগ বা জীৱনৰ পৰা নিব লগীয়া কি আছে?? হাঁহি ধেমালীৰ সুন্দৰ জীৱনেই নহয় জানো?
গতিকে অকনমান আনন্দ কৰি হাঁহকছোন।বেচি গহীন নহৈ অকনমান খোলা হাঁহি মাৰিবলৈ চেষ্টা কৰক।হাঁহি নোলালে এবাৰ আইনাখন চাই কোনো ক'তো নোহোৱাকৈ চেষ্টা কৰক। নোলালে মোক ক'ব বেলেগ উপায় আছে। :)
©মণ্টু কুমাৰ ডেকা
নতুন দিল্লী
Phone : 8800305719
"মই এজন গহীন মানুহ।মই খোলাকৈ নাহাঁহো,হাঁহিব নোৱাৰোঁ।হাঁহিলে দেখোন মোৰ ওজনটো একেবাৰেই কমি যাব। কৰ্মস্থলীত হাঁহিব নোৱাৰোঁ,সমাজত নোৱাৰো,ঘৰতো নোৱাৰোঁ।হাঁহি উঠিলেও নহঁহাকৈ থাকি থাকি মোৰ দেখোন নহহাঁতো এটা অভ্যাসেই হ'ল।এক কথাত হাঁহিবলৈ মই পাঁহৰিয়েই গৈছো।মানুহে মোক গহীন বুলি কয়। ব'ৰিং হয়।মোক দেখোন গহীন হৈয়ে থাকিব মন যায়।মানুহক খোলাকৈ হহাঁ দেখিলে মোৰো হাঁহিব মন যায়।পিছে মোৰ ওজনটো কমি যায় বুলিহে মই হাঁহি ধেমালি কৰিব নোৱাৰোঁ।মই যেন ক'ৰবাত আবদ্ধ। মোক যেন বান্ধি থোৱা হৈছে।মই যেন স্বাধীন নহওঁ। মই বয়সীয়াল।
আজি কালি মোৰ দৰে বহু মানুহেই সমাজত আছে।কিছুমানে মনৰ দুঃখত ,ধনৰ দুঃখত,পৰিয়ালৰ দুঃখত,কামৰ ব্যস্ততাত একেবাৰে দেখোন হাঁহিবলৈয়ে এৰিলে।মানুহৰ মুখত মোৰ দৰেই হাঁহিবোৰ নোহোৱা হ'ল।মানুহবোৰ দিনে-দিনে বিষাদাচ্ছন্ন হৈ গৈছে।খোলা হাঁহি মাৰি জীৱনটোক উপভোগ কৰিবলৈ মানুহে পাহৰি গৈছে।সম্পৰ্কবোৰো আগৰ দৰে মধুৰ নহয়।মানুহবোৰ ব্যস্ত।কিন্তু ক'ত? যন্ত্ৰত? মানুহবোৰ দিনে-দিনে যান্ত্ৰিক হৈ গৈছে।আজি কালি হাঁহিবলৈ মানুহে যন্ত্ৰৰ সহায় লয়। মানুহে "ভিডিঅ' গ্ৰেম" চাই হাঁহে,মোবাইল অপ্লিকেচন চাই হাঁহে,ছফট'ৱেৰ প্ৰগাম চাই হাঁহে। টি ভি চাই হাঁহে।আচৰিত কথা মানুহে পইচা দি হাঁহিবলৈ যায়।টকাৰে হাঁহি কিনে।মানুহে "লাফিং ক্লাব" জইন কৰে,হাঁহিবলৈ।হাঁহি কিনিবলৈ লাফিং ক্লাবত যোৱা সকলক দেখি বেচোতা সকলে খূব হাঁহে। কয় ,"চোৱা চোৱা জীৱনৰ মেৰপাকত পৰি হাঁহিবলৈয়ে পাহৰিছে ,পইচা দি হাঁহিব আহিছে "| ডক্তৰেও প্ৰায়ে ঔষধ নিদি হাঁহিবলৈহে কয়।মানুহবোৰ বিপাঙত পৰে ফূৰ্ত্তি-তামাছা বিচাৰি,শান্তি বিচাৰি,খোলা প্ৰাকৃতিক হাঁহি বিচাৰি।আগৰে দৰে হাঁহিবোৰ যেন নাই।মৰম চেনেহ যেন নাই,মানুহৰ আন্তৰিকতাও নাই।"
- কথাখিনি মোৰ নহয়।সেই দিনা নহঁহা মানুহ এজন দেখি এনে অনুভৱ হ'ল।মানুহজনে ইমানেই গহীন দেখুৱালে মোক কম বয়সীয়া বুলি কথায়েই নেপাতিলে। হহাঁতো দূৰৰে কথা। মই তেওঁক "মেণ্টেল" বুলি মনতে ঠিৰাং কৰিলোঁ।কাৰণ নহঁহা মানুহবোৰো কিবা এটা শতাংশ পাগল |
ব্যক্তিগতভাৱে , মই হাঁহি ভাল পাওঁ | বেচি গহীন মানুহৰ লগত কথাবতৰা পাতিবলৈ বৰ অসুবিধা পাওঁ। হাঁহি মুখীয়া মানুহ ভাল লাগে। জীৱনৰ সমস্যাৰ মাজতো ৰগৰ কৰি প্ৰতিপলে জীৱন উপভোগ কৰা মানুহ মোৰ আদৰ্শ। বুঢ়া মানুহ যি নিজৰ ওজন কমাৰ ভয়ৰ নাহাঁহে,বা কম বয়সীয়াৰ লগত ভালদৰে কথা নেপাতে এনে মানুহৰ পৰা আঁতৰত থাকোঁ।
মানুহে মোক চেলেপো কওঁক,পাতল কওঁক যিয়েই নকওঁক মই কওঁ
"হাঁহিৰে জীৱন সুন্দৰ কৰা
চকুৰ পানীৰে নহয়"
হাহঁক।খোলা হাঁহিৰে জীৱন সুন্দৰ কৰক। আনৰ পংগুতাক,বা বিফলতাত নাহাঁহি সজ কথাত কাৰো ক'তো অন্যায় নোহোৱাকৈ খোলাকৈ হাঁহক। এৰা সমস্যাক দোহাই দি হাঁহিবলৈ পাহৰা সকল,সমস্যা কাৰ নাই?
"সদায় আনন্দ কৰা" -কথাষাৰ মোৰ ভাল লাগে। অসত্যত আনন্দ নকৰি সত্যত আনন্দ কৰক।জীৱনৰ পৰা পাবলগীয়া ভাগ বা জীৱনৰ পৰা নিব লগীয়া কি আছে?? হাঁহি ধেমালীৰ সুন্দৰ জীৱনেই নহয় জানো?
গতিকে অকনমান আনন্দ কৰি হাঁহকছোন।বেচি গহীন নহৈ অকনমান খোলা হাঁহি মাৰিবলৈ চেষ্টা কৰক।হাঁহি নোলালে এবাৰ আইনাখন চাই কোনো ক'তো নোহোৱাকৈ চেষ্টা কৰক। নোলালে মোক ক'ব বেলেগ উপায় আছে। :)
©মণ্টু কুমাৰ ডেকা
নতুন দিল্লী
Phone : 8800305719
