“যীচুৱে তেওঁক ক’লে, ময়েই পুনৰুত্থানো আৰু জীৱনো ৷ যি কোনোৱে মোত বিশ্বাস কৰে, তেওঁ কেতিয়াও নমৰিব ৷ আৰু যি কোনোৱে জীয়াই থাকি মোত বিশ্বাস কৰে, তেওঁ কেতিয়াও নমৰিব ৷” -পবিত্ৰ বাইবেল (যোহন-১১:২৫,২৬ পদ) :::::::: “যীচুৱে তেওঁক ক’লে, ময়েই বাট আৰু সত্য আৰু জীৱন; মোৰ যোগেদি নগ’লে, পিতৃৰ ওচৰলৈ(স্বৰ্গলৈ) কোনো নাযায় ৷” -পবিত্ৰ বাইবেল (যোহন-১৪:৬ পদ)

Tuesday, 31 January 2017

টল ফ্ৰী নম্বৰ:

টল ফ্ৰী নম্বৰ:
------------------
"ব্ৰিটিছ ইংলিছ " বুলি লিখা ফলক খনৰ ফালে আগবাঢ়িলোঁ…। লগত মোৰ বিহাৰী ৰোমমেটজন। তামাম টেনচন।দুই মাহৰ ভিতৰত "ফাৰু" ইংলিছ ক'ব নোৱাৰিলে কতো একোৱেই নেপাম ।ধুনীয়া মেডাম এজনীয়ে আঁদৰিলে ।গ'লো। সমস্যাৰ কথা ক'লো। "চ","ছ","স",'ট" ইত্যাদিবোৰ উচ্চাৰণ কৰিব দিলে।এম ,টি ,আই, খাৰ খোৱা অসমীয়া জিভা। ৫০০০টকা ফীজ। ছয় মাহতেই হেনো "ফাৰু "ইংলিছ ক'ব পাৰিম বুলি গেৰাণ্টিও দিলে। সেমেনা সেমেনা কৰি উলাই আহিলোঁ। আৰ্থিক অনাটন। পিছে মেডাম জনীয়ে কোৱা উপদেশ এটাকহে শিৰত লৈ আহিলোঁ। উপদেশটো এনেধৰণৰ ,ইংৰাজী কোৱাৰ অভ্যাস কৰিবলৈ নিতৌ দুই তিনি ঘণ্টা কলচেণ্টাৰ বা যিকোনো টল ফ্ৰী নম্বৰত ফোন কৰি ইংৰাজীত কথা পাতিব লাগিব ।চয়মাহ মান এনে কৰিলে হেনো কামত দিব 
ৰোমত আহি লাগি গ'লো ১৮০০ ৰে আৰম্ভ হোৱা টল ফ্ৰী নম্বৰ বিচৰাত ।তিনিটা নম্বৰ পালোঁ। লাগি গ'লো কথা পতাত  এদিন দুদিন …এমাহ ,দুমাহ।বহুতে আমাৰ নম্বৰ কেইটা ব্লেকলিষ্টতো থ'লে।বাকী থাকিল গৈ " বি এম ডব্লিউৰ" টল ফ্ৰী নম্বৰটোহে। সেইটোতহে সদায় ফোন কৰোঁ। নাম ঠিকনা সাল-সলনি কৰি কৰি কওঁ।অসমৰ কথা নকও  :) ।এদিনৰ কথা ,সিফালে বহি থকা মহিলা জনীয়ে নাম ঠিকনা সোধাৰ পাছত পালেগৈ ক্ৰেডিট কাৰ্ডৰ কথালৈ।তায়ো খুব উৎসাহেৰে কৈ আছে যিহেতো গাড়ী এখন বেছিব পাৰিব ,কমিচনৰো কথা আছে।(ইতিমধ্যে ময়ো সলসলীয়াকৈ নিখুদ ভাবে ইংৰাজী ক'ব পৰা হৈছো।)
: চাৰ , ডু ইউ হেভ ক্ৰেডিট কাৰ্ড ?
: ক্ৰেডিট কাৰ্ড? হোৱট ইজ দেট? আই হেভ  টী এম কাৰ্ড এনলি।
: চাৰ ইউ আৰ গয়িং তো বাই বি এম ডব্লিউ ,এণ্ড ইউ ডণ্ট ন' হোৱট ইজ ক্ৰেডিট কাৰ্ড ?
কিছু পৰ নিৰৱ হৈ ক'লো ,"মেডাম বি এম ডব্লিউ কিনিবলৈ নহয়  ইংৰাজী প্ৰেকটীজ কৰিবলৈহে আপোনালৈ ফোন কৰোঁ।"
৫০০০ টকা নিদিলোঁ। কিন্তু এনেদৰে উল্টা- পুল্টা টল ফ্ৰী নম্বৰত  যধে-মধে  ফোন কৰি প্ৰয়োজনৰ জোখাৰে ইংৰাজী শিকি গ'লো।
তেনে কৰাতো আমাৰ  ভূল হৈছিল।গ্ৰাহক সেৱাত কাম কৰাবোৰৰ যথেষ্ট টাৰগেট থাকে, ওৱৰ্ক প্ৰেছাৰ থাকে।সৰু চাকৰি।পিছে তাৰেই কাৰোৱাৰ জীৱন চ'লে …কথাটো এতিয়াহে উপলব্ধি হয়
("ফাৰু"  শব্দটো দিল্লীত বিশেষকৈ প্ৰয়োগ হয়। শব্দটোৰ অৰ্থ  অত্যাধিক অৰ্থত ,বঢ়িয়া ,ধুনীয়া ধৰণৰ…) 


©মণ্টু কুমাৰ ডেকা
নতুন
 দিল্লী

Wednesday, 4 January 2017

এপেনডিক্স:ৰাজ হাড়ৰ সেই বেজীটো:

এপেনডিক্স:ৰাজ হাড়ৰ সেই বেজীটো:
 পেটৰ বিষত কেকাই থকাত শ্রীমতীয়ে ধৰি বান্ধি ডক্তৰৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল| এপেনডিক্স বুলি সেই ক’লা প্লাষ্টিকৰ কাগজখন দেখুৱাই লেবৰটৰীৰ ডক্টৰজনে কোৱাৰ পাছতেই যেন মোৰ অৱস্থা দুগুনেই বেয়া হ’ল | সেই দিনা লগৰ জনক চাৰজাৰী কৰাত কমসোপা কটা নাছিলনে বাৰু ? পিছে ডাঙৰ কথাটো হ'ল সেই যে ৰাজ হাড়ত দিয়া গৰুৰ বেজীৰ দৰে ডাঙৰ বেজীটো..| অহ্হ গড ! কথাটো মনত পৰিলেই যেন মই এতিয়াও বাৰে-বাৰে ৰাজ হাড়ডাল খেপিয়াই চাও| কথাটো লিখি থকাৰ সময়তো দুই এবাৰ ৰাজ হাড়ডাল চুই চালো ..|
ভগত হস্পিটেল , দিল্লী | কেনেবাকৈ গৈ পায়েই ৰিচিপশ্বনিচ জনীক নানা ধৰণৰ প্রশ্ন ...বেজী ক'ত ক'ত দিয়ে , চেলাইন কেইটা দিব ? কাটিলে কিমান দুখ পায় ? চিলাই খোলাৰ সময়ত দুখ পাইনে ? টকা পইচাৰ কোনো কথা নাই | কোম্পানীয়ে দিব | কথা হ'ল মই গম নোপোৱাকৈ কাটিব লাগিব , বেজী দিব লাগিব , চিলাই খুলিব লাগিব ..| পেটৰ বিষতকৈ মোৰ মনৰ বিষ হে বেছি হ'ল | নহ’বও নো কিয় ১৯৯৬ চনৰ পাছৰ পৰা কোনোদিনেই বেজী লোৱাটো মনত নপৰে | চেলাইন টো দুৰৰে কথা |
সৰু কোঠা এটাত এডমিদ হৈ যোৱা বুলি সোমাই যাবলৈ ক'লে | সোমায়েই দেখিলো মোৰ ওচৰৰ বিচনাখনত এজন মৰা মানুহ | কোনো নাই কাৰণে তেনেকৈ পৰিয়েই আছে | কিছু সময় পাছত হেনো পুলিছ আহিব | মানুহ জনৰ ভৰিৰ আঙুলিটো ঢাকি থোৱা কাপোৰৰ মাজেৰে তেতিয়াও ওলায়েই আছিল | মই শুই থকা বিচনাখনত কিমানজন বা মানুহ মৰিছে ? অহা কালি কিজানি মোৰ শৰীৰটোও এই খন বিচনাতেই তেনেকৈ পৰি থাকিব ..এহ্হ মৰাৰ কাৰণে ভয় কৰা এলাপেচা বিধৰ মই নহওঁ | পিছে সেই ৰাজ হাড়ত দিয়া বেজীটো..হে ঈশ্বৰ কিজানি সেইটো নিদিয়ে মোক |
চিনাকী মানুহবোৰ হস্পিটেল পালেহি | মোক সেইজীয়া পোচাক এটা পিন্ধাই চকী এখনত বহাই মানুহ এজনে লৈ গ’ল| কাটিলে কিমান দুখ পাম সেইটো ঘনে-ঘনে তেখেতক সোধাতো একো নক’লে| অলপ যেন বেচিহে..|
ঠাণ্ডা কোঠা এটা| যেন যমৰহে ঘৰ | এজনে কেচি আৰু পেট কটা মেলা কৰা সজুঁলি কিছুমান ধুই আছে | হাঁহি এটা মাৰি গুড মৰনিং বুলি ক'লে | কি ধুই আছা বুলি সোধাত ক'লে মোৰ পেট কাটিবলৈ... চকু কেইটা ডাঙৰ ডাঙৰ কৰি চালো |
আছল ডক্তৰ জন আহিল| অকনমান ধেমেলীয়া | মোৰ নানান প্রশ্ন| কেনেকৈ কাটিব, ক'ত ক’ত কাটিব , কিমান কাটিব ...পিছে আছল কথা হ'ল ৰাজহাড়ত দিয়া সেই বেজীটো...
“ চাৰ চাৰ , মোক প্রথমতে বেহূচ কৰি লওঁক | তাৰ পাছতহে কটা-মেলা যি কৰিবলগীয়া আছে কৰিব | পইচা যিমানেই লওক কথা নাই ..কিন্তু মই দুখ পাব নালাগিব |”
ডক্তৰজনে অকন মান ধেমেলীয়া সুৰত “ বেছি ভয় কৰিলে বেছিকে কাটিম.., “
বগৰাই ল'লে | যিটোক ভয় কৰি আছিলো সেইটোৱেই হ'বলৈ গৈ আছে| মই সেই ক'লো মোক ৰাজহাড়ত বেজীটো দিয়াৰ আগতে কোনোবাই যেন চকু কেইটাত ঢাকি মুৰটোত ধৰি থাকে..অকনমান সাহস আৰু সহানুভূতি দিয়ে যেন..| সকলোবোৰ প’জিচন লৈ সাজো হ'ল..| মোৰো বুকুৰ ঢপঢপনি...অহহ্হ মাই গড....আহ্হ্হ্হ...|
”ডান “- এজনে ক’লে |
ল’গে-ল’গে ককালৰ তলৰ অংশটো চেন্চলেচ হ'ল| কথা বতৰা হৈ থাকিল | ডক্তৰ জনক সুধিয়েই থাকিলো কিমান দুখ পাম, কেতিয়া কাটিব..মই গম পাম নে ??
কিছুসময পাছত ডক্টৰ জনে কৈ দিলে “ ডান “ |” কি ডান?? “ টপৰাই সুধিলোঁ | ক’লে,” চাৰজাৰী ডান “ | হোৱ্ট...!!
৪০ মিনিট পাছত সেই একেখন বিচনাতেই শুৱাই মোক লৈ আহিল| মানুহজনী মোৰ বিচাৰ ল'বলৈ অহা সকলৰ লগত ৰৈ আছিল | মই জোৰজোৰকৈ কৈ গ'লো “ চাৰজাৰী ডান “
মোক লৈ যোৱা নার্চ এজনীয়ে কাণৰ কাষত লাহেকৈ ক'লে , “ জোৰকৈ কথা নক’ব | আপোনাৰ চাৰজাৰী হৈছে .. এতিয়া আই চি অত ৰেষ্ট কৰিব লাগিব |
মোৰ চাৰজাৰী হ’ল নে নাই গম নেপালো | কি কি বা কটা-মেলা কৰিলে , নে কিবা কিডনী....চিডনীহে লৈ গ’ল | বেমাৰ ভাল পালো | সুস্থ হ'লো|
পিছে ৰাজ হাড়ৰ সেই বেজীটো....এতিয়াও যেন বিষাই আছে | এতিয়াও যেন হাজ হাড়তেই লাগি আছে | কথাটো ভাবিব নোখোজো |মনত পেলাব নোখোজো|
~মণ্টু কুমাৰ ডেকা
নতুন দিল্লী